Tsjechov zag de wereld als een plek van verlangen en onvermogen, waarin de mensen niet in staat zijn om hun verlangens vorm te geven. Omdat het hen domweg ontbreekt aan moed en daadkracht. De mens is laf.
Theatermakerscollectief Ponies treedt met De Meeuw in de voetsporen van dit wereldbeeld van Tsjechov. Of ze het kunnen, weten ze niet.
Maar in tegenstelling tot hen die ‘dan maar kiezen om een onvervuld, gefrustreerd leven tegemoet te gaan in leugens en zelfbedrog’, durft Ponies in het openbaar verliefd te worden op wellicht het verkeerde stuk. Of zoals de kranten schreven: het goede stuk met verkeerde paarden op stal.
Van dit laatste is niets minder waar. Want in een stuk waaruit wederom blijkt dat in het spel der liefde enkel verliezers zijn, is er zeker een winnaar.
Ponies speelt onder leiding van Dirk Tanghe ‘De Meeuw’ in de Paardenkathedraal.
En in plaats van laf te zijn, zitten ze op de troon. Door met moed, overgave en kwaliteit verlangen en de overwinning van ‘het fatale onvermogen tot handelen’ te tonen.
(Gaat dat zien)
lief…
en zo waar…