Een week begint op zondag en eindigt op zaterdag. Zo heb ik het altijd geleerd. Soms denk ik dat ik de enige ben. Die nog van de oude stempel is.
De afgelopen week was een beetje een rare. Zo at ik vijf keer taart. Ik eet nooit taart, maar deze week kon het niet stuk leek het wel. Helaas was slechts 1 keer feestelijk -ik logeerde bij mijn oma. De andere keren deden daar aan af.
(1 Keer was het een beetje feestelijk -ik kocht een galajurk-, 1 keer voor de laatste dag van de directeur, 1 keer op het afscheidsfeest van de directeur en 1 keer was het bedoeld feestelijk, maar kan ik nooit antwoord geven of het dat nou ook daadwerkelijk was: op de familiedag.)
Ook vreemd was dat ik in de boekwinkel een boek stond te lezen dat ik zelf heb. Al best een tijdje en ook allang uit. Al een jaar niet meer echt in gekeken, maar nu ik hem aan iemand heb weggegeven, wil ik elke bladzijde nog een keertje zien. Vreemd, wat boeken, mensen, dingen, situaties met je kunnen doen. Wat je niet krijgen kan, is aantrekkelijker dan ooit tevoren.
Vreemd ook dat ik van alle galajurken die je kopen kunt, juist die heb gekocht die ze in De Meeuw (zie L’homme qui a voulu) ook dragen. Ik vind dat vreemd. Grappig ook. Maar vreemd.
Vreemd en mooi en zeker zo lachwekkend was dat mijn aller, aller, allerbeste vriendin -theatermaker, hip, stoer en cool- tegen mij durfde te zeggen: “Zullen we anders maar even hier in de Bijenkorf koffie en een sigaret doen? Anders is het zo ver weg.”
Ik kocht een Libelle, gaf ‘m haar, bestelde de frambozentaart-met-koffie-aanbieding voor 3,75 en zei dat ik van haar hield. We lachten om de gierende huisvrouwen -dagje Utrecht- naast ons en we veroordeelden het stelletje dat elkaar niets meer te vertellen had aan de overkant. Het was de dag van de galajurk en een beetje feest. En we aten taart op onze nooit eindigende vriendschap. En daar was niks raars aan.
Hoi Riekie,
Kleine correctie: de week begint op maandag. Zondag is de laatste dag………………RUSTDAG