Ik sms de lovedoctor:
“Dat lijstje van jou, dat geldt zeker ook in dronken toestand he? Ja dat dacht ik al. In dat geval heb k ernstig gezondigd, maar t vandaag ook weer redelijk goed opgelost.”
De lovedoctor belt, maar tegen die tijd sta ik al lang in de V&D en kan ik dus niet praten, en vertel in steno mijn verhaal.
De volgende dag smst de lovedoctor terug:
“En een dag later verbrak ook ik de regels. Ik heb alles gezegd en gevraagd wat ik al maanden op mn lever had.”
Zie je wel, regels suck. Je gaat je er alleen maar schuldig van voelen.
Maar zonder Regels vervallen we al gauw tot een richtingloze zoektocht…toch? Regels zijn er om enige raamwerk aan het leven te geven en ook om gebroken te worden natuurlijk, en om daar dan weer uren over te discussieren (met een biertje bijvoorbeeld). Om in het woud nog enigerwijze het bospad te kunnen onderscheiden…
Gelukkig zegt het cliche: “de uitzondering (of overtreding, vult Koekebakker aan) bevestigt de regel”. Beter is nog om anderen medeplichtig te maken van het breken van de regels…en het klinkt alsof je dat gedaan hebt! Ken je EIGEN regels en leer er mee omgaan, dat is het motto van Koekebakker.
Well…nuff said.
Mee eens! Het wordt problematisch als je regels voor jezelf gaat opstellen (of de straf bepaalt die je van jezelf krijgt als je je niet aan de regels van anderen houdt). Regels mogen dan namelijk altijd gebroken worden, je kunt de overtreding altijd als ‘de uitzondering’ beschouwen. Heeft het dan nog wel zin om ze op te stellen?
Kortom: moeten regels (en de straf bij overtreding) je niet altijd door anderen worden opgelegd?
Of zit het merendeel van de bevolking strak in de zelfdiscipline?
Vroeger…ja ja vroeger, stelde Koekebakker heeeel veel regeltjes over en aan zichzelve. Toen riep iedereen: ben toch niet zo streng voor jezelf! Of ook wel: jij met je principes! Dus toen dacht Koekebakker even dat hij moreel gezien maar de harde schijf in zijn kop moest deleten, maar dat lonkte ook weer niet zo erg. Alles zomaar loslaten en doen waar je zin in hebt is het ook weer niet echt. Zoals zo vaak in het leven ligt de waarheid ergens in het midden (helaas).
Als je met reden een regel breekt (van jezelf of een ander) ga dan op de bank zitten met een biertje en weet dat je het met reden heb gedaan en dat je het fijn vond. Morgen ben je weer streng!