De afgelopen paar maanden kreeg ik vier boeken.
Eerst kreeg ik een boek over Enneagrammen. Daarna gaf iemand me een boek van Plint te leen. Enkele weken later kreeg ik hetzelfde Plintboek nog een keer maar nu van iemand anders (en nu om te houden).
En tot slot kreeg ik ‘Eten, Bidden, Beminnen’. Voor op reis.
Het paste precies.
De mensen pasten bij de boeken die ze gaven, en de boeken pasten bij een deel van mij. Inderdaad, een deel van mij, want het zou te zweverig worden om hier te zeggen dat ik vier boeken ‘ben’ -waarvan ook nog eens twee keer dezelfde. Maar als ik de vier exemplaren zo naast elkaar zie liggen, ach, dan moet ik toch glimlachen.
Die 496 pagina’s tekst over karaktertrekken, naast die glimmende zilveren bundel met de mooiste gedichtjes, teksten en plaatjes. Naast nog een keer die zilveren bundel, en dat weer naast het reisverhaal van de vrouw die in Italië, India en Indonesië naar….naar God -is het God?- op zoek gaat.
En vooral dat laatste boek, dat lees ik elke dag voordat ik ga slapen. Daar word ik rustig van.
Want als zij het kan, dan kan ik het ook.
De stappen nemen van het leven en ondanks alles,
wat je niet kan maar toch kan,
met één hand trots en lachend op je dijbeen slaan.
–
(En had u al op het filmpje hieronder geklikt?)
‘Want als zij het kan, dan kan ik het ook.
De stappen nemen van het leven en ondanks alles,
wat je niet kan maar toch kan,
met één hand trots en lachend op je dijbeen slaan.’
Dank daarvoor, die woorden doen het goed, dwars door mij heen naar de binnenkant.
Goede reis!
Ja! Dat wat Impa zei – dat had ik ook toen ik jouw zinnen las!
Schitterend weblog, dit.
Ik zie dat je ook graag Jaqc leest. Dan heb je vast ook Elizabeth Gilbert op TED gezien. Als niet, het is mooi hoor!
http://www.ted.com/index.php/talks/elizabeth_gilbert_on_genius.html
@Floor: niet gezien, nu wel, en tot het einde!