Toch

Een tijdje geleden ontzegde ik iemand de toegang tot deze site. Raar is dat.
Eigenlijk was het een laffe actie van mezelf, want vanachter acht miljard hondervierendertig miljoen vierhonderdzevenentwintig duizend zeshonderddvierenzeventig andere computers kan de persoon in kwestie nog steeds alles op Riekster lezen.
Of het was juist een hele stoere actie, om – ondanks dat – toch even het signaal af te geven.
Wanneer doe je zoiets?

Het was nog een hele onderneming voor een nieuwe-media-angsthaas als ik die alleen wil schrijven en mooie dingen maken, maar niets van WordPress, php’s of nou ja, Dat Soort Dingen dus weet. Gelukkig heb ik mijn Nieuwe Media Vriend in Rotterdam die met Dat Soort Dingen steenrijk wordt, en na een hoop geklungel van mezelf alles voor mij even tussendoor en gratis deed. Toen was het zo gepiept.

YEAH.

?

Ik heb iemand de toegang tot mijn site ontzegd.
Is dat wel de bedoeling?
Wie bepaalt hier eigenlijk wat de bedoeling is?

Vroeger, als er in het café waarin ik werkte stomme gasten kwamen, dan zette ik altijd muziek op waarvan ik dacht dat ze dat wel vre-se-lijk zouden vinden. Werkte altijd. Waren ze zo weg, vaak nog voordat ze hun eerste glas leeg hadden.

Jammer dat Riekster geen café is.

Toch gek.

(Yeah.)

toch?

2 Responses to Toch

  1. Impa says:

    Dat lijkt me best naar om te moeten doen. En ik ben blij dat ik hier nog wel kan komen lezen.

  2. RIEKSTER says:

    @Impa: Ja een beetje naar was het wel.
    En tuuuuurlijk mag jij hier komen lezen. Alle fijne mensen mogen hier komen lezen. En stomme mensen ook wel, binnen bepaalde gradaties dan….

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *