Het was de liefde van hiernaast die de mooiste was.
Het liep, het leefde, het straalde
het rende zelfs,
het sprankelde en het had geen einde
maar wel een start
en een onderweg die
altijd
Rome haalde.
Hoe dan ook.
Want Rome over een hobbelweg,
met ANWB,
infuus en spijkerbed voor twee
is ook Rome halen.
De stad van wat ooit was.
Zuurstof voor nog een stap op een oude trap
die bijna door haar voegen zakt,
er valt nog wel wat uit te halen.
Er valt nog wel,
er valt
er valt nog wel wat gras tussen het stof
en stenen
weg te halen.
Rome ooit.
Want Rome gaat nooit dood.