Een tijdje geleden ruilde ik een onbeduidend grootse zin met Wenz. Met Wenz kan je vanalles ruilen; een zin, of een woord, een geur, een foto, of een lachbui. Geef haar een kleur, en ze geeft je een kleur terug. Leuk is dat, ruilen met Wenz.
Een beetje achter de schermen van haar site, ruilde ik een tijdje geleden dus iets onbeduidend groots.
Nu ruil ik een gedicht. De woorden die ik van haar heb gekregen zijn; wenden / gram /vatten.
Die moeten in het gedicht.
Daar ging ik gisteravond samen met mijn glaasje wijn even voor zitten.
Wenden-gram-vatten. Een vriendschap die over ging, leek me zo.
Komt ie.
GRAM
De vriendschap was de mensen zat
en wendde zich tot wat op afstand lag.
Het stapte vooruit en keek achterom, en zag
dat er geen gram over was
van wat ooit kilo’s zware betekenis had.
Het feest was klaar,
het einde was af.
De taart was op,
de slagroom…
En nu,
in het nu,
alom
de verlatenheid intrad
konden zij
-de achterblijvers-
slechts nog
wachten
tot ze zelf zouden vatten
wat ervan
de betekenis was.
——-
Aan Wenz: ik wil dit graag ruilen tegen een gedicht met de woorden
-lading:1. vracht 2. munitie in een vuurwapen, springlading 3. bijgedachte, gevoelsinhoud
-karakter 1. figuur, letterteken 2. iems eigenschappen; aard, inborst 3. goede eigenschappen 4. het eigenaardige, typische
– kartel 1. overeenkomst tussen zelfstandige ondernemers om concurrentie (gedeeltelijk) op te heffen, m.n. door prijsafspraken 2. insnijding langs de rand