Triiiiiing triiiiing, de computer rinkelt. Het is de lovedoctor.
‘Hoooooooi, we zijn met z’n tweeën!’
Op vol scherm verschijnen twee toeten die bijna in de computer zijn gekropen; De Lovedoctor en de leuke man die laatst met zijn groen-oranje jas een ladder kwam lenen en nu de Legoman heet.
‘Hooooooi! Wij ook!’ Roep ik van mijn kant van het scherm.
‘Ow!’
‘Maar ik kan nu niet praten want we zijn een ticket naar Goa aan het boeken en anders valt de pagina eruit.’
‘Goaaa?’ zegt de Legoman. Hij komt nog dichterbij het scherm.
‘Ja. Goa, gaaf he?’
‘Nou, daar hebben we het nog wel over, Riekster.’
‘Hahaha.’ De Lovedoctor gooit haar hoofd in haar nek.
‘Daar hebben we het nog wel over… Riek-ster.’
Nu lacht de lovedoctor nog harder.
‘Is goed hoor, Legoman!’ roep ik tegen de laptop.
‘Hoe is het met de liefde?, hoe is het met de…..?’
‘Daaaaag!’ roep ik snel.
‘Daaaaaag!’
Ze zwaaien, glunderen, en hangen op.
Ik grinnik. In gedachten zie ik ze nu elkaar de hand schudden en knikken dat ze dat goed hebben gedaan.