‘Tsja, dan wil ik gewoon weer alleen zijn.’
‘Voor altijd?’ De denker kijkt op zijn horloge.
‘Voor even.’
‘En dan?’
‘Dan gaat het weer over.’
‘En vind je het fijn met z’n twee.’
‘En vind ik het fijn met z’n twee.’
‘En dan?’
‘Dan is het weer over.’
Maar er kon nog wel een beetje bij.
Een beetje naar beneden
en een beetje naar boven.