‘Koud.’ De dromer kruipt wat dieper in de bank en neemt een kussen op schoot.
‘Nee, kater.’ De denker zit op tafel. Met een mok thee verwarmt hij zijn handen.
‘Waar heb je me vannacht eigenlijk gelaten?’
‘In bed. Waarom?’
‘Ben zo moe dat het net lijkt of ik er niet in gelegen heb.’
‘Waar werd je wakker dan?’
‘In bed.’ De dromer kruipt op het kussen. Dekentje, benen opgetrokken. Capuchon op zijn hoofd.
‘Mooi. Daar had ik je ook gelaten.’
‘Ik mis mijn huistrui.’
*Zucht*
‘Koud.’
‘Zal ik je over je rug wrijven?’
‘Ja.’
‘En zullen we Personal Effects kijken?’
‘Wat is dat?’
‘ ‘s Mooi. Over the only boundaries are the ones in your heart.’