Vandaag noemde een lezer mijn al vijf dagen durende onhebbelijke hoofdpijn Riekstress.
En hij zei erbij ‘want ik ken je’.
Daar moest ik een beetje om lachen.
Maar dat had ook te maken met het feit dat ik even buiten was.
Aan de thee.
De thee met bladeren.
Het leek op een aquarium.
Maar dat heb ik niet gezegd.