Als ik alle tijd die ik heb besteed aan wat ik niet in de hand heb
had gewijd aan betere dingen, dan zou het boek voor me op tafel nu niet het slechtste in mij naar boven halen.
Dan zou ik nu niet schelden op alleen al de kaft en de naam van de auteur
maar gewoon weten wat er staat, van hoofdstuk een tot en met twaalf,
die ik dan maanden geleden al had doorgelezen.
Nu, te laat, dwalen nog steeds mijn gedachten af,
naar toen en daar,
en scheld ik op een naam die er niet toe doet,
en die schrijver, wat een lelijke foto is dat
met zo’n kop en dan toch nog een gedegen theorie verzinnen – knap.
Van de twaalf hoofdstukken heb ik er vandaag vier in mijn hoofd gestampt,
drie uit het boek en een uit het leven
dat betekent vanaf hier dus nog negen.
Het roept mijn naam
niet.
Maar wel iets met maandag en een examen.