Ik ben nooit in de veronderstelling geweest dat je je ook maar één kilometer van je plek hoeft te verplaatsen om te zien, te ‘ontdekken’, ja laten we zelfs maar zeggen vinden wie je bent. Je hoeft er geen kilometer voor te reizen, laat staan een pokke-eind naar -bijvoorbeeld- India.
Met schurft in je okselvlechtjes en hangende broeken in de trein op speurtocht. Het echte leven ontdekken als je héél ver, zo vér mogelijk weg bent. Het liefst in je eentje, al worstelend in de krochten van het eigen zijn die nog door niemand zijn gezien. De energie, alles wat er in de lucht hangt, opzuigen, het is fascinerend. Het is fasci…. Het is meer dan energie, het is meer dan de ziel. Och, het is zoveel meer. Het is…. J.e.Z.e.L.f. T-e-g-e-n-k-o-m-e-n.
Bij de meeste mensen die ik het heb zien doen resulteerde het in grootheidswaanzin en een moordend Beter Weten. Mensen die beter weten wat goed is voor jou, omdat ze in India zijn geweest.
Als je niet oppast zetten ze je nog eigenhandig op het vliegtuig, want je leven is plotseling niet meer compleet zonder India.
*Brr.Ril.*
Waar ik wel in geloof, is in tegen je eigen buitenmuur aanlopen alsof hij er nooit heeft gestaan.
Baf.
Klap op je snoet en bult op je voorhoofd op het moment dat je erachter komt dat de waarheid je recht in je gezicht kijkt. Op twee centimeter van je neus. Terwijl de dag van gisteren nog in je hoofd nagalmt en die dag daarvoor in je hart. Een paar stappen opzij en gisteren lag daar je teddybeer nog. Een groene. Toen was alles nog normaal en nu knal je met je kop tegen de muur van je eigen huis.
Een paar stappen opzij dan, maar de beer ligt er niet meer en daar staat alleen nog de muur. Een huissleutel ligt in je handen. Boeink. Elke stap die je zet gaat verdomme alleen maar richting vandaag.
Gisteren in je hoofd.
Eergisteren.
Rot op met je India.
Maar een paar stappen
een paar stappen maar.
Opzij.
Teddy.
Eén stapje dan.
Een kleintje.
Graag.
Als dan ineens je initialen knalgroot en met felle kleuren op die muur staan dan moet je wakker worden lijkt mij ;-)
@Mir; Wakker worden…. Nou vooruit. Een kleintje dan.
Interessant verhaal, jezelf vinden in een buitenland is mij inderdaad ook nog nooit gelukt en mezelf tegenkomen prima. Wel vraag ik me af in hoeverre je jezelf vindt met tegen je eigen buitenmuur aanlopen…