Archive for 31 mei 2007

L’homme qui a voulu

31 mei 2007

Tsjechov zag de wereld als een plek van verlangen en onvermogen, waarin de mensen niet in staat zijn om hun verlangens vorm te geven. Omdat het hen domweg ontbreekt aan moed en daadkracht. De mens is laf.

Theatermakerscollectief Ponies treedt met De Meeuw in de voetsporen van dit wereldbeeld van Tsjechov. Of ze het kunnen, weten ze niet.
Maar in tegenstelling tot hen die ‘dan maar kiezen om een onvervuld, gefrustreerd leven tegemoet te gaan in leugens en zelfbedrog’, durft Ponies in het openbaar verliefd te worden op wellicht het verkeerde stuk. Of zoals de kranten schreven: het goede stuk met verkeerde paarden op stal.

Van dit laatste is niets minder waar. Want in een stuk waaruit wederom blijkt dat in het spel der liefde enkel verliezers zijn, is er zeker een winnaar.
Ponies speelt onder leiding van Dirk Tanghe ‘De Meeuw’ in de Paardenkathedraal.
En in plaats van laf te zijn, zitten ze op de troon. Door met moed, overgave en kwaliteit verlangen en de overwinning van ‘het fatale onvermogen tot handelen’ te tonen.

(Gaat dat zien)

Kamp Westerbork

29 mei 2007

Jongen van 12: “Waarom hebben ze die rails zo kapotgemaakt dan?”

Moeder: ” Zodat ze zeker weten dat het nooit weer gebeurt.”

Jongen: “Ja duh, dat gebeurt dus echt nog wel een keer, wat denk jij nou.”
En hij schopte een steentje op de kromme rail.
Ik denk niet dat hij het wist. En als dwarsliggende, beginnende puber eigenlijk maar wat zei. Maar hij sloeg in zijn naïviteit de spijker pijnlijk op zijn kop. Dat had de ervaring ons grote en verstandige volwassenen allang geleerd.

Ik liep met mijn oma weg van het monument en we waren het eens.
Duizenden, duizenden, duizenden mensen hadden hier voor ons gelopen.
Dood.
En niet alleen hier, maar ook daar…. en daar… en daar…
En we kwamen op een punt
dat we beseften dat je sommige dingen niet beseffen kunt.

Tiësto ft José González

27 mei 2007

Jaaaa jeuuuj ze hebben het gedaan hoor.
Nu al zin om een wél leuk filmpje te maken bij onderstaande muziek.
(Je kunt dus in de tussentijd best iets anders doen tot het moment dat je denkt: “hey de gave overgang zit er zelfs in.”)

contact

26 mei 2007

‘Je hebt een antenne’ en ze friemelde een plukje haar terug op mijn hoofd.
‘Schattig hoor, daar niet van. Maar toch he, die buitenwereld’, zei ze terwijl ze zich met wat speeksel verzekerde van dat het ding niet weer los zou gaan.
En we vonden antennes belangrijk. Maar vaak ook overbodig. Want wat heb je nou helemaal nodig?

We zaten te tanken alsof we nog nooit alcohol hadden gehad. En we praatten over koffie en liefde. Hoe de beste koffie wordt gemaakt –en gezet, en gedronken (karton is killing)- en hoe de liefde ontstaat. En kapotgaat (vermoedens zijn het ergst).
Zo verre van eenzaam aan de bar dronken we bier. Veel bier. Heel veel bier. Zoveel bier dat we iedereen die niet tegen ‘kansloos doen’ kan het stomst ooit vonden, ja zelfs belachelijk, en zoveel bier dat je in een avond een weekend, weken en bijna levens opofferen kunt. Denk je dan.
Schitterende avond. En vandaag geen kater.

wat nu

25 mei 2007

We kwamen tot de conclusie dat je pas weet wat je mist,
als je weet wat je niet hebt.
En als je het wel weet
moet je duidelijk zijn in wat je niet wil.

Maar wat het ook is dat je dan beslist,
binnen nu en een jaar.
Zorg dat je nooit zal denken: ‘Had ik maar’.